Ir al contenido principal

Skaldowie - Od Wschodu do Zachodu Słońca (1970)


Artista: Skaldowie
Álbum: Od Wschodu do Zachodu Słońca
Año: 1970 / 1991
Género: Rock progresivo / Rock psicodélico 
Duración: 37:55
Nacionalidad: Polonia

Lista de Temas:
1. Sarabanda
2. Od wschodu do zachodu słońca
3. Katastrofa
4. Czasem kochać chcesz
5. Zawieja
6. Mateusz IV
7. Prawo Izaaka Newtona
8. Nadejdziesz od strony mórz
9. Cisza krzyczy
10. Sarabanda

Alineación:
- Jacek Zieliński / vocal, violín
- Andrzej Zieliński / Hammond, piono, órgano, vocal
- Jerzy Tarsiński  / guitarra
- Konrad Ratyński / bajo, vocal
- Jan Budziaszek / batería


Que bueno que nuestro amigo Bob esté tan afilado, ahora biene con otro álbum con ese gran grupo que fue Skaldowie, que para algunos imagino será algo nuevo, o desconocido mejor dicho ¿cuantos grupos y álbums excelentes existirán que nosotros desconocemos?. Por lo pronto, yo conozco varios álbums argentinos que son prácticamente desconocidos y estoy a su búsqueda desde hace años, y que son realmente muy buenos. Sin ir más lejos, muchas de las cosas que publiqué en este blog son más o menos de ese estilo, recuerdo por ejemplo lo que me costó conseguir el "Mímame bandoneón" de Alas, fueron años de búsqueda, o los álbums de Eppurse Muove, etc. etc.
En esta oportunidad los regalos vienen directamente desde Polonia y aunque específicamente no escuché este álbum, al pertenecer a este grupo es toda una garantía de buena calidad e imaginación. Sobre ello, nos habla el web Manticornio cuando dice:

Desafortunadamente, SKALDOWIE es una banda muy territorial y hallar su música de este lado del planeta es complicado. Aunado a lo anterior, la información que parece valer la pena está en polaco. Conocer su historia y su sonido no es tarea fácil, por lo que adquirir un álbum de ellos presupone un riesgo. No hay versiones en distinto idioma. No obstante, si te gusta el progresivo temprano (ese rock que suena ácido, psicodélico, que experimenta con la electrónica y tiene una fuerte orientación al Hammond), los cuatro álbumes aquí enlistados pueden resultarte interesantes.
1970 - Ty
1972 - Wszystkim Zakochanym
1972 - Kryywań, Kryywań
1976 - Stworzenia Świata Część Druga

Manticornio

Sin embargo, he encontrado algunos comentarios en Progarchives, que paso a copiar luego del prócimo texto que nos dejó Bob.
¡Saludos a los seguidores del blog en el día del Moog!
moe

Skaldowie band was set up in 1965 in Krakow. In 1967 released their first full length album "Skaldowie". On their first three albums from the years 1967, 1968 and 1969 the band presenting pop music, baroque pop, folk rock and rhythm & blues.
At the end of August and September 1969 the group went to concerts in the USA and Canada. She returned them with Hammond organs, and in January 1970 recorded the amazing LP "Od Wschodu do Zachodu Słońca", by some considered the best LP of the group.

The most consistent and perhaps the most thoroughly satisfying statement by the group.
It is on this album that they managed to come up with the finest merge of (ba)rock and lush pop elements + some jazz influences. The Hammonds are prominently featured, but their role is mostly evocative (unlike Zieliński's virtuoso soloing on Krywań). The compositions are ALL great , and only Mateusz IV is irrevocably marred by the over pretentious lyrics portraying a pseudo-religious country freak. Despite the undeniable stylistic cohesion and perfect running order, the album manages to showcase Skaldowie's versality: we have got here majestic vocal harmonies (Nadejdziesz od strony mórz) and soulful brilliance of Jacek Zieliński's solo singing (Czasem kochać chcesz), ethereal piano (Zawieja) and heavy Hammonds (elsewhere), some airy arrangements (Mateusz IV) and some very solid performances by the rhythm section (Cisza krzyczy). Practically each member of the band shines throughout, even guitarist Jerzy Tarsiński, ever overshadowed by the keyboards, has something strong to play in Cisza krzyczy's coda. Brilliant.


(by thelarch - Rateyourmusic)

Bob

Many feel this was the first real good album by SKALDOWIE and a little taste of greater things to come in "Krywan,Krywan". Hard not to agree with these sentiments. In fact i quite like this album a lot. It's pretty straight forward sounding but there's something very charming and appealing about it. I like the prominant Hammond organ and vocals on this one.The songs are well crafted and commercial sounding. At times i'm reminded of the sixties in a good way. This is a talented group of musicians no doubt about it.
"Sarabanda(Intrada)" is a short intro track with vocal melodies and orchestral sounds. "Od Wschodu Do Zachodu Storica" has a laid back sound as reserved vocals join in. It starts to pick up with trumpet. I like it ! It settles back again as contrasts continue.This moves me. "Katastrofa" features organ,vocals,drums and percussion. It gets fuller then settles back as contrasts continue. Spoken words 2 1/2 minutes in. Drums,bass and organ then lead. "Czasem Kochac Chcesz" is another good track with trumpet,organ and drums standing out. Vocals too of course. I like when it kicks in after 1 1/2 minutes. Again contrasts continue.
"Zawiesa" is poppy with backing vocals and trumpet. The brass reminds of CHICAGO. "Mateusz IV" opens with the sound of birds,spoken words and someone walking around. Organ comes in then the music. Great sound here. It calms right down with floating organ and spoken words before kicking in again. Nice. Contrasts continue. "Prawo Izaaka Newtona" has a mellow intro with vocals. A change before a minute as piano,bass and drums with vocals take over. Much better and kind of jazzy. Trumpet joins in. "Nabejoziesz Od tromy Morz" opens with organ as reserved vocals join in. It builds quickly. Nice bass. It settles again then picks back up. Good song. Vocal melodies and organ end it. "Cisza Krzyczy" has lots of organ,bass and drums and the vocals sound great. I like the instrumental ending. A reminder of what was to come. "Sarabanda(Final)" is short epic outro piece.
Some really good songs here and well worth checking out.
John Davie

And also it’s their first album on which Andrzej Zieliński used Hammond Organs. With a very good effect! Actually, the Hammond work is ubiquitous on this record.
The Album starts and ends with a rendition of a classical piece – “Sarabande” by Arcangelo Corelli, arranged by Andrzej Zieliński. It forms a kind of a buckle which makes the album look complete.
All other songs have warm tone and strong melodies. You should also notice vocal harmonies of the three singing band members. These vocal harmonies are a trademark of Skaldowie. You can’t hear too much guitar sounds though. This instrument is rather absent on this record.
Overall, this is a good album for hammond lovers as another reviewer stated before me. It’s also a harbinger of what was to come later on “Krywań, Krywań”.
Bartlomiej Slazak

Well, in my opinion the Polish progheads could use a boost after the shameful 1-3 home defeat against Finland (my wife was very pleased with the Jari Litmanen performance). And I am pleased that Tuzvihar has added this fine band to the site! This review is a huge dive into the progrock history, the LP was released in 1970 and I got the CD release as a promo for Dutch progrock paper SI Magazine in june 1993, mainly because they knew I am a Hammond freak. And there is a lot of Hammond work on this album, it is very omnipresent on most of the 10 compositions (including two renditions of classical works), especially in the track Katastrofa we can enjoy the powerful and distinctive sound of the Hammond organ by Andrzey Zielinkski in all its splendor. Another remarkable member is Jacek Zielinsk as a singer and trumpet playe. There is not very much guitar on this album, I had hoped for a bit more interplay with the organ. The sound of Skaldowie is a warm and energetic blend of rock and classical, the digital remastering has been done perfectly!
Erik Neuteboom

www.myspace.com/skaldowie
www.skaldowie.pl

Comentarios

Publicar un comentario

Lo más visto de la semana pasada

Los 100 Mejores Álbumes del Rock Argentino según Rolling Stone

Quizás hay que aclararlo de entrada: la siguiente lista no está armada por nosotros, y la idea de presentarla aquí no es porque se propone como una demostración objetiva de cuales obras tenemos o no que tener en cuenta, ya que en ella faltan (y desde mi perspectiva, también sobran) muchas obras indispensables del rock argento, aunque quizás no tan masificadas. Pero sí tenemos algunos discos indispensables del rock argentino que nadie interesado en la materia debería dejar de tener en cuenta. Y ojo que en el blog cabezón no tratamos de crear un ranking de los "mejores" ni los más "exitosos" ya que nos importa un carajo el éxito y lo "mejor" es solamente subjetivo, pero sobretodo nos espanta el concepto de tratar de imponer una opinión, un solo punto de vista y un sola manera de ver las cosas. Todo comenzó allá por mediados de los años 60, cuando Litto Nebbia y Tanguito escribieron la primera canción, Moris grabó el primer disco, Almendra fue el primer

Caligula's Horse - Charcoal Grace (2024)

Y cerramos otra semana a pura música en el blog cabezón con otro de los mejores discos que saldrán este año, una banda que desde hace rato estoy tentado a traer, que están dentro del mismo umbral que bandas como Pain Of Salvation, Leprous, Tesseract y Haken, algo que viene del metal progresivo pero verdaderamente aquí la intensidad solo llega a un heavy prog, eso sí, con muchísimas emociones y una carga melódica muy importante, que busca fusionar ideas no convencionales dentro del metal. Este último trabajo, su sexto trabajo de estudio, no solamente es su mejor trabajo hasta el momento sino que además es algo nuevo y fresco, muy amable y fácil de escuchar pero también algo bastante profundo donde la emoción supera al virtuosismo, presentando pasajes delicados y mucha elegancia que trata sobre las experiencias vividas por todos nosotros durante estos tiempos difíciles, que aborda lo sombrío de la pérdida, la alienación y la angustia, habla de la catarsis personal y social, en fin, t

Sleepytime Gorilla Museum - Of The Last Human Being (2024)

Desde hace años tenía la intención de publicar en el blog cabeza algún disco de ellos, luego se disolvieron por algún tiempo y el deseo de presentarlos en sociedad fue olvidado, o casi. Pero ahora regresan en modo resurrección, con tremendo disco (este será uno de los mejores que verá la luz en este actual 2024). Y entonces aprovecho para presentar en sociedad las bestias del RIO (o sea lo que sea ese estilo indescriptible que estos tipos practicaron desde siempre), que siguen con el estilo de siempre, donde la música puede ser muy pesada a veces pero también muy atmosférica y tiene elementos de música clásica, con muchas capas diferentes de todo tipo de instrumentos, también clásicos como violín, trompeta, glockenspiel y piano, lo que da como resultado una simbiosis entre Univers Zero y Sepultura, Isildurs Bane y King Crimson, John Zorn y Henry Cow, mezclando intrumentos y voces femeninas y masculinas, complejo pero al mismo tiempo melodioso, denso pero con elementos de sensibilid

La Máquina de Hacer Pájaros - 10 de Mayo 20 hs.

Mauricio Ibáñez - Shades of Light & Darkness (2016)

Vamos con otro disco del guitarrista chileno Mauricio Ibáñez, que ya habíamos presentado en el blog cabeza, mayormente instrumental, atmosférico, plagado de climas y de buen gusto, "Shades of Light & Darkness" es un álbum que muestra diferentes géneros musicales y estados de ánimo. Se relaciona con diferentes aspectos de la vida humana, como la sensación de asombro, crecer, lidiar con una relación problemática, el éxito y el fracaso, luchar por nuestros propios sueños y más. Cada una de las canciones habita un mundo sonoro único, algunas canciones tienen un tono más claro y otras más oscuras, de ahí el título, con temas muy agradables, melancólicos, soñadoros, algunos más oscuros y tensos, donde priman las melodías cristalinas y los aires ensoñadores. Un lindo trabajo que les entrego en el día del trabajador, regalito del blog cabezón!. Artista: Mauricio Ibáñez Álbum: Shades of Light & Darkness Año: 2016 Género: Progresivo atmosférico Duración: 62:34 Refe

OVRFWRD - There Are No Ordinary Moments (2024)

Si vamos a presentar los mejores discos de este 2024 no podemos dejar afuera al último trabajo de una de las mejores bandas instrumentales de la actualidad. Hay demasiados aspectos destacados en este álbum, el quinto de una de las pocas bandas que pueden hacer un disco largo e instrumental que no decaiga ni aburra ni por un segundo, con 10 temas y 68 minutos donde se funde el jazz, el space rock, el sinfonismo, el heavy prog, todo aderezado con pizcas de psicodelia, bastante clima y muchos matices diferentes, y es maravilloso ver como logran crear diferentes estados de ánimo, atmósferas, sonidos, en una amalgama muy interesante, en algo que se podría definir como la mezcla de King Crimson y Rush, y se hace obvio que han estado tocando juntos durante muchos años, por lo que su comprensión musical e incluso emocional se expresa maravillosamente en canciones como las que están plasmadas en este trabajo. Otro ejemplo de que hay muchísima música increíble surgiendo cada hora, las 24 hor

La Mesa Beatle: Iba acabándose el vino

Buenos días desde La Barra Beatles. Hoy reunidos para recordar una hermosa canción, de las más lindas del cancionero de nuestro rock: “Iba acabándose el vino”, de Charly García. Está en un gran disco llamado “Música del Alma”, un álbum altamente recomendable para amantes de la música acústica. Para introducirnos en el tema voy a traer a un amigo que se nos fue hace varios años, Hernie, conocido en la barra brava de Ferro como “El eléctrico”. Probablemente este pibe sea el mayor fanático de García que conocí. Solía relatar las frases de Charly de un modo tan sentimental que hasta el propio autor se hubiera quedado oyendo a esa voz que venía desde tan adentro, casi desde el significado mismo de la canción. Se notaba que la había recorrido, conocía bien esos vericuetos que están detrás de las palabras, esas notas que la melodía no canta y que, ni bien empieza el tema, la imaginación le hace un coro en silencio que atraviesa todos los compases, los adorna y queda dando vueltas por los parl

Humillación

Jorge Alemán afirma en esta nota (tan actual aunque haya sido escrita hace siglos: el 5 de octubre de 2023) que la pesadilla del avance de la ultraderecha argentina, experta en crueles humillaciones, comenzó hace tiempo y parece que las razones argumentadas que se presentan no alcanzan para despertar de este mundo distópico. Por Jorge Alemán "La historia es una pesadilla de la que estamos intentando  despertar". James Joyce Además del lógico temor frente a que las ultraderechas se queden con el gobierno, estamos asistiendo a uno de los espectáculos más humillantes de la historia argentina. La pesadilla ha comenzado hace tiempo y no parece que las razones argumentadas que se presentan sirvan para despertar de este mundo distópico.   Un clan experto en humillaciones crueles, con matices delirantes que apuntan con una ametralladora de estupideces que son pronunciadas con fruición y goce, se presenta para ocupar las más altas responsabilidades de la Nación. Es el punto

Cuando la Quieren Enterrar, la Memoria se Planta

El pueblo armado con pañuelos blancos aplastó el intento de impunidad . Alrededor de medio millón de personas se manifestaron en la Plaza de Mayo para rechazar categóricamente el 2x1 de la Corte a los genocidas. No fue la única, hubo al menos veinte plazas más en todo el país, todas repletas, además de manifestaciones en el exterior. Una multitud con pañuelos blancos en la cabeza pudo más que todo el mecanismo político-judicial-eclesiastico-mediático, forzando al Congreso a votar una ley para excluir la aplicación del "2x1" en las causas de lesa humanidad. Tocaron una fibra muy profunda en la historia Argentina, que traspasa generaciones. No queremos genocidas en la calle: es tan simple como eso. Tenemos que tolerar las prisiones domiciliarias a genocidas, que se mueran sin ser condenados o que sean excarcelados gracias a los jueces blancos. Cuesta muchísimo armar las causas, años. Muchos están prófugos, muchos no pudieron condenarse por falta de pruebas y otros porque tard

Kosmovoid - Space Demon (2021)

Todo un viaje. Seguimos con la saga de buenos discos brasileros, y presentamos el tercer álbum del power trío brasileño Kosmovoid, haciendo una mezcla de krautrock, industrial, psicodelia, ambient, post-rock y space-rock, una mezcla de estilos que no hemos escuchado en otras bandas brasileras, desplegada por una banda que tiene como principales influencias a bandas como Ash Ra Temple, Dead Can Dance, Popol Vuh, Kraftwerk, Tangerine Dream y Goblin entre muchas otras. Aquí los sonidos electrónicos forman parte del espíritu de las canciones, que deambulan de manera instrumental sobre un colchón de ritmos casi tribales, creando un trance ritual generada por una buena armonía entre cada instrumento, buscando siempre no caer en lugares comunes aunque estén claras las referencias y las influencias de su música. Once temas instrumentales envolventes y reconfortantes forman este buen disco, que toma el Krautrock y lo trae al día de hoy, mezclándolo también con otros estilos para crear algo

Ideario del arte y política cabezona

Ideario del arte y política cabezona


"La desobediencia civil es el derecho imprescriptible de todo ciudadano. No puede renunciar a ella sin dejar de ser un hombre".

Gandhi, Tous les hommes sont frères, Gallimard, 1969, p. 235.